با توجه به بعضی از روایات امام زمان(علیه السلام) مانند انسان های دیگر زندگی طبیعی داشته و در میان مردم رفت و آمد دارد و ممكن است مانند پیامبران الهی و دیگر امامان معصوم به بیماری یا مشكلات دیگر دچار شوند. بنابراین دعا و صدقه و صلوات برای سلامتی حضرت مهدی(علیه السلام) بی تاثیر نیست و محفوظ ماندن ایشان توسط خداوند كه در آیات آمده عموما به معنای حفظ جان ایشان است.

 امام زمان(علیه السلام) مانند ما بدنی طبیعی و معمولی دارند و ممكن است در اثر سرما و گرما و دیگر عوامل دچار بیماری شوند و ما برای جلوگیری از آنها دعا می كنیم و صدقه می دهیم و پیشوایان معصوم ما در دعاها و مناجات خود برای حفظ و سلامتی امام عصر(علیه السلام) دعا كرده و به ما یاد داده اند كه چگونه برای او دعا كنیم. به عنوان نمونه امام رضا(علیه السلام) پیوسته به دعا كردن برای امام زمان(عج) با این دعا امر می كرد: «اللهم ادفع عن ولیك...و اعذه من شرجمیع ما خلقت و عن یمینه و عن شماله و من فوقه و من تحته بحفظك الذی لا یضیع من حفظته به »؛ خداوندا هر گونه بلا را از ساحت ولی خود دور گردان. و او را در پناه خود از شر تمام آنچه آفریده و ایجاد و انشا و صورت گری فرموده ای، محفوظ بدار و او را از پیش رو و پشت سر و راست و چپ و بلایای آسمانی و زمینی محفوظ بدار : حفظ كردنی كه هر كس را آن طور محفوظ گردانی از بین نرود...(مصباح المتهجد، ص409)

امام حسن عسكری نیز در قنوت نمازهایشان این گونه دعا می فرمود: «...فاجعله اللهم فی امن مما نشفق علیه منه ورد عنه من سهام المكائد مایوجهه اهل الشنان الیه»؛ «خداوندا! او (امام زمان) را در پناهگاهی قرار داده تا از شر متجاوزان در امان باشد. خدایا! او را از چیزهایی در امان بدار كه بر ایش می ترسیم و تیر های نیرنگ را كه كینه بدخواهانش به سوی او پرتاب می كنند بر طرف ساز». (مصباح المتهجد)

آیا هیچ نگران هستیم؟! اینجور متدیّن هستیم؟!

باید به این نکته توجّه داشت که شناخت و ایمان نسبت به امام زمان - عجل الله تعالی فرجه الشریف - و استواری در آن، بر هر چیز دیگر، مقدم است چرا که در عصر امامان پیشین، کسانی بودند که در کنار ائمه عصمت و طهارت زندگی می‌کردند ولی چون نسبت به آن برگزیدگان ‌الهی، معرفت و ایمان نداشته‌اند، بهره‌ای از آنها نبرده و چه بسا با آنها هم مخالفت کرده‌اند.

حال ما چه کنیم که بتوانیم امام زمان خویش را بشناسیم و انس و ارتباط حقیقی با آن حضرت برقرار نماییم؟ در اینجا به برخی از مهم‌ترین راه‌های آن اشاره می‌نماییم:

1. تقوا       2. عشق و محبت به آن سرور.

تقوا به معنای ترس از پروردگار و نگهداری نفس می‌باشد یعنی اطاعت کامل از خداوند و فرمانبرداری از دستورات او که خلاصه‌اش انجام واجبات و ترک محرمات می‌شود، البتّه تقوا مراتبی دارد و اگر این نردبان را آدمی تا آخرین پله‌اش طی کند به سعادت بزرگی دست خواهد یافت که در نهایت به جایی می‌رسد که خداوند متعال می‌فرماید: ای بنده من اطاعتم کن تو را مثل خودم قرار می‌دهم. من زنده هستم و نمی‌میرم، تو را هم زنده قرار می‌دهم و نمی‌میری و من بی‌نیاز هستم و محتاج نمی‌شوم، تو را هم بی‌نیاز قرار می‌دهم که محتاج نمی‌شوی. من هر چه را اراده کنم تحقق پیدا می‌کند، تو را هم به صورتی قرار می‌دهم که هر چه را بخواهی تحقق پیدا می‌کند.[1]

برای رسیدن به این مرحله، علاوه بر انجام واجبات و ترک محرمات تا حد امکان باید مستحبات را هم انجام دهد و از شبهات و مکروهات هم دوری کند.

توصیه به خواندن زیارت آل یاسین

امام زمان (علیه السلام) در توقیع شریفی می فرماید: «هرگاه خواستید به وسیله ی ما به خداوند بلند مرتبه توجه کنید و به سوی ما روی آورید، همانگونه که خداوند متعال فرموده است بگوئید: ... سلامٌ علی آل یاسین.... .» (1)

توصیه به خواندن دعای ندبه

یکی از بازرگانان اصفهانی که مورد اعتماد گروهی از دانشمندان بود، در عالم رؤیا به محضر امام زمان (علیه السلام) مشرف می شود و از ایشان می پرسد: «فرج شما کی خواهد رسید؟» می فرمایند: «نزدیک است، به شیعیان ما بگوئید دعای ندبه را روزهای جمعه بخوانند.» (2)

توصیه به خواندن دعای فرج

مرحوم شیخ طبرسی (ره) در کتاب «کنوز النجاح» نقل می کند: ابوالحسن محمد بن احمد بن ابی اللیث از ترس کشته شدن به قبر امام کاظم (علیه السلام) و امام جواد (علیه السلام) پناه آورد. در عالم رؤیا امام زمان (علیه السلام) را زیارت کرد. آن حضرت این دعا (دعای فرج) را به او تعلیم دادند و او به برکت خواندن آن، از کشته شدن نجات یافت. 

توصیه به خواندن نماز شب، زیارت جامعه، زیارت عاشورا

در تشرف مرحوم سید احمد بن سید هاشم بن سید حسن موسوی رشتی (ره) که از مسافرت حج از قافله جدا می شود و راه را گم می کند، به او می فرمایند: «نافله (نماز شب) را بخوان تا راه را پیدا کنی.» او نماز شب را می خواند بعد به او می فرمایند: «زیارت جامعه را بخوان.» ایشان زیارت جامعه را از حفظ می خوانند. بعد می فرمایند: «زیارت عاشورا را بخوان.» او زیارت عاشورا را نیز از حفظ می خواند با تمام لعن و سلام و دعای علقمه، آنگاه او را سوار بر مرکب می کند و می فرماید: «چرا شما نافله نمی خوانید؟ نافله. نافله. نافله» و باز می فرماید: «چرا شما عاشورا نمی خوانید؟ عاشورا. عاشورا. عاشورا.» بعد می فرماید: «چرا شما زیارت جامعه نمی خوانید؟ جامعه. جامعه. جامعه.» سپس می فرماید: «اینها دوستان شما هستند که در کنار نهر آبی فرود آمده اند تا برای نماز صبح وضو بگیرند.» (3)

 1ـ دعا برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و خود تا به معرفت حضرتش نائل شویم. ائمه هدی علیهم السلام نیز همواره بر این مهم تکیه داشته اند.امام صادق(علیه السلام) دعایی به "زراره" تعلیم کرده و می فرمایند : «... اگر زمان غیبت را درک کردی چنین دعا کن:اللهم عرفنی نفسک فإنک إن لم تعرفنی نفسک لم أعرف نبیک. اللهم عرفنی رسولک فإنک إن لم تعرفنی رسولک لم أعرف حجتک. اللهم عرفنی حجتک فإنک إن لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی» (منتخب الاثر ـ آیت الله صافی گلپایگانی حدیث 1 ص 501 ـ به نقل از غیبت نعمانی، کافی، کمال الدین) همچنین دعاهای دیگری که در کتب ادعیه و ...

زیارات بدان اشاره شده، خصوصا دعای معروف«اللهم کن لولیک الحجه ابن الحسن ... » که بحمدالله در بین جامعه شیعه بسیار معروف و مشهور است.

2 ـ شناخت صفات و سیره امام علیه السلام: بدیهی است که یک عاشق دلباخته امام و یک منتظر حقیقی باید بداند که محبوبش از چه صفاتی برخوردار بوده، و چه سیره و روشی را در زندگی و سایر شئونات آن دارد.

در این راستا، مطالعه آیات و روایات فراوانی که در ارتباط با وجود مقدس حضرت بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف بیان شده، بسیار سودمند است.

3 ـ رعایت ادب در همه موارد: امامی که واجب الاطاعه و حجت خدا بر تمامی اهل زمین است، نامش محترم و یادش بسیار گرامی است. او پیشوای همه و چشم بینای خدا در بین مخلوقات اوست. روزی اهل زمین به یمن وجود اوست و هر کس که به مرتبه ای از مراتب کمال می رسد از پرتو عنایات حضرت حق است که از مسیر امامت به ما رسیده است.

بهترین كاری كه در زمان غیبت می توانیم انجام دهیم، انتظار فرج است. برای این منظور باید با وظیفه منتظران واقعی آشنایی داشته باشیم.

وظیفه منتظران‏

خوب است بدانیم كه امام زمان(عج) شدیداً به شیعیان خود عشق مى‏ورزد؛ بلكه علاقه آن حضرت به شیعیان و دوستانشان خیلى بیشتر از علاقه‏اى است كه ما نسبت به آن حضرت داریم. ایشان همواره براى شیعیان خود دعا مى‏كنند. از آن حضرت نقل شده است: «اِنّا غَیْرُ مُهَمِلینَ لِمُراعاتِكُمْ وَلاناسینَ لِذِكْرِكُمْ» ؛ بحارالانوار: ج 53، ص 174. ما هرگز در رعایت احوال شما كوتاهى نمى‏كنیم و شما را از یاد نمى‏بریم».

آنچه بر ما بایسته است، جلب رضایت آن بزرگوار است. پیوستگى با او، یعنى، مطیع او بودن. آنچه در روایات زیاد سفارش شده، انتظار فرج است. ما باید ارتباط معنوى خود را با امام زمان(عج) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داریم. از این‏رو بسیار به جا است كه خصوصیات منتظر واقعى حضرت مهدى(عج) را بدانیم و سپس آن را در خود عملى كنیم.

رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمود: «اَفْضَلُ العِبادَةِ اِنْتِظارُ الفَرَجِ»؛ فرائد السمطین، ج 2، ص 334، چاپ جدید. برترین عبادات، انتظار ظهور و فرج است.

بچه ها یادتون نره یه وبلاگ درست کنین با موضوع قرآن جوایزش هم عالیه:

 نفرات اول در بخش(تبلیغی - علمی، پژوهشی -آموزش - اطلاع‌رسانی - وبلاگ‌های هنری  و ویژه)           14000000 ریال 

 نفرات دوم در بخش(تبلیغی - علمی، پژوهشی -آموزش - اطلاع‌رسانی - وبلاگ‌های هنری  و ویژه)          12000000 ریال  

 نفرات سوم در بخش(تبلیغی - علمی، پژوهشی -آموزش - اطلاع‌رسانی - وبلاگ‌های هنری  و ویژه)            10000000ریال 

 نفرات چهارم در بخش(تبلیغی - علمی، پژوهشی -آموزش - اطلاع‌رسانی - وبلاگ‌های هنری)             7000000ریال 

 نفرات پنجم در بخش(تبلیغی - علمی، پژوهشی -آموزش - اطلاع‌رسانی - وبلاگ‌های هنری)             5000000ریال 

 نفرات ششم در بخش(تبلیغی - علمی، پژوهشی -آموزش - اطلاع‌رسانی - وبلاگ‌های هنری)             3000000ریال 

اینم آدرس سایتی که باید ثبت نام کنین:http://quranblogging.ir

پیام معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دومین جشنواره سراسری وبلاگ‌نویسی قرآنی

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌شرقی، حجت الاسلام "حمید محمدی" در پیام خود به دومین جشنواره سراسری وبلاگ‌نویسی قرآنی تأکید کرده است: حضرت رحمان در مقام معلم قرآن انسان را در حسن قوام به فیض خلقت رساند و خود زمام تعلیم بیان را به وی عهده‌دار شد و لطیفه ربانی هنر را در نهاد او نهاد تا نقش بندی معقول در پرده پرنیان حس را توان یابد و چهره‌پردازی رخساره غیب در آیینه شهادت را تاب آرد و این سان انسان قرآن و هنر منظومه آیات عشق و حقیقت را به هم پیوند زدند .

وی در بخش دیگری از پیام خود با بیان اینکه از این میان هنر قدسی منبعث از جاری حقیقت و ملهم از زلال هستی است که دل مایه و احیا خویش را از نفخه رحمانی روح القدس می‌گیرد تصریح کرده است: استوارترین و جان‌فزاترین منبع الهام بخش این هنر متعالی، کلام وحی و کتاب رب الارباب است که چونان ریسمانی آویخته از فراز عالم انس بر بسیط خاک در قالب کتابی بی همانند جلوه گر شد که: لایاتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه(فصلت/42)، صحیفه‌ای که از صورت و لفظ تا باطن و معنا منشا بدیع‌ترین آفرینش‌های هنری طی قرون بوده است و هنروران و ادیبان با حدیث مکرر عشق و ایمان قصه جان فزای ربودگی و دلداگی خویش را در شعاع سپهر قرآن به خدمت و خشوع مشق کرده اند .

معاون وزیر فرهنگ و  ارشاد اسلامی در این پیام تاکید کرده است: جشنواره آیات در مسیر الفت نهادن میان آیه‌های نور و هنر می‌کوشد تا مضامین کلام وحی را با بهره‌گیری از ظرفیت‌ها و ظرافت‌های هنر متجلی نماید و تاثیری متعالی در هنر و تحولی روشن در جامعه به بار آورد؛ این جشنواره‌ها که با اندیشه تحکیم پیوند قرآنی و هنر و به کارگیری جادوی جاودانه هنر در اشاعه فرهنگ و آموزه‌های قرآنی در سطح حامعه پدید آمده اکنون در دومین دوره برگزاری شتابان مسیر رشد خویش را پی می‌گیرد و امید آن که در سایه سار الطاف حق متعال به مثابه فرصتی تاثیرگذار و جریانی کارساز در عرصه هنز دینی و ترویج فرهنگ‌سازی قرآنی ماندگار و پایدار ره پوید .

حجت الاسلام محمدی در بخش پایانی پیام خود تأکید کرده است: در این مجال با سپاس و امتنان از اصحاب هنر و صاحبان قلم که بر فروغ و رونق این جشنواره افزوده‌اند، از همه همراهان و کاربدستان، قدردانی و حق شناسی نموده و از خداوند متعال دوام عزت و توفیق ایشان را مسألت می‌نماییم .

براساس این گزارش دومین جشنواره سراسری وبلاگ‌نویسی قرآنی از سری جشنواره‌های قرانی "آیات" بوده و توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌شرقی با حمایت و همکاری معاونت قرآن و عترت، کانون فرهنگ و ادب آذربایجان، دبیرخانه دائمی جشنواره‌های قرآنی آیات و در هفت بخش وبلاگ متنی شامل مقاله و پژوهش، داستان و شعر، احادیث، گزارش و خبر، خاطره‌نویسی،‌آموزش،‌تاویل، تفسیر و تدبر و دو بخش ویژه موضوعی شامل انسان از منظر قرآن کریم، وبلاگ مراکز و موسسات قرآنی، سه بخش فتوبلاگ ،‌پادکست، ویدئوکست با موضوع‌های مختلف قرآنی برگزار شده و نفرات برتر آن در تبریز معرفی شدند  .

چهار نفر بودند.

اسمشان اینها بود.

همه کس، یک کسی، هر کسی، هیچ کسی.

کار مهمی در پیش داشتند و همه مطمئن بودند که یک کسی این کار را به انجام می رساند، هرکسی می توانست این کار را بکند ولی هیچ کس اینکار را نکرد. یک کسی عصبانی شد چرا که این کار کار همه کس بود اما هیچ کس متوجه نبود که همه کس این کار را نخواهد کرد.

سرانجام داستان این طوری شد هرکسی، یک کسی را سرزنش کرد که چرا هیچ کس کاری را نکرد که همه کس می توانست انجام بدهد!!؟

حالا ما جزء کدامش هستیم؟؟؟

منبع:بیتوته

یک مرد عرب سگی داشت که در حال مردن بود. او در میان راه نشسته بود و برای سگ خود گریه می‌کرد. گدایی از آنجا می‌گذشت، از مرد عرب پرسید: چرا گریه می‌کنی؟ عرب گفت: این سگ وفادار من، پیش چشمم جان می‌دهد. این سگ روزها برایم شکار می‌کرد و شب‌ها نگهبان من بود و دزدان را فراری می‌داد. گدا پرسید: بیماری سگ چیست؟ آیا زخم دارد؟ عرب گفت: نه از گرسنگی می‌میرد. گدا گفت: صبر کن، خداوند به صابران پاداش می‌دهد.

گدا یک کیسه پر در دست مرد عرب دید. پرسید در این کیسه چه داری؟ عرب گفت: نان و غذا برای خوردن. گدا گفت: چرا به سگ نمی‌دهی تا از مرگ نجات پیدا کند؟

عرب گفت: نان‌ها را از سگم بیشتر دوست دارم. برای نان و غذا باید پول بدهم، ولی اشک مفت و مجانی است. برای سگم هر چه بخواهد گریه می‌کنم. گدا گفت : خاک بر سر تو! اشک خون دل است و به قیمت غم به آب زلال تبدیل شده، ارزش اشک از نان بیشتر است. نان از خاک است ولی اشک از خون دل

منبع:داسانهای مثنوی معنوی

سمیناری برگزار شد و پنجاه نفر در آن حضور یافتند. سخنران به سخن گفتن مشغول بود و ناگاه سکوت کرد و به هر یک از حاضرین بادکنکی داد و تقاضا کرد با ماژیک روی آن اسم خود را بنویسند. سخنران بادکنک‌ها را جمع کرد و در اطاقی دیگر نهاد. سپس از حاضرین خواست که به اطاق دیگر بروند و هر یک بادکنکی را که نامش روی آن بود بیابد. همه باید ظرف پنج دقیقه بادکنک خود را بیابند. همه دیوانه‌وار به جستجو پرداختند؛ یکدیگر را هُل می‌دادند؛ به یکدیگر برخورد می‌کردند و هرج و مرجی راه انداخته بودند که حد نداشت. مهلت به پایان رسید و هیچکس نتوانست بادکنک خود را بیابد. بعد، از همه خواسته شد که هر یک بادکنکی را اتفاقی بردارد و آن را به کسی بدهد که نامش روی آن نوشته شده است. در کمتر از پنج دقیقه همه به بادکنک خود دست یافتند.

سخنران ادامه داده گفت: «همین اتّفاق در زندگی ما می‌افتد. همه دیوانه‌وار و سراسیمه در جستجوی سعادت خویش به این سوی و آن سوی چنگ می‌اندازیم و نمی‌دانیم سعادت ما در کجا واقع شده است. سعادت ما در سعادت و مسرّت دیگران است. به یک دست سعادت آنها را به آنها بدهید و سعادت خود را از دست دیگر بگیرید.»